Σάββατο 7 Μαΐου 2011

10 Ο Μιχάλης και το ξινό κεράσι.

Ο Μιχάλης είναι ένας πολύ καλός φίλος με τον οποίο τα λέμε συχνά. Έχει άποψη σχεδόν για όλα τα θέματα και οι συζητήσεις μας ποτέ δεν είναι βαρετές. Προχθές συζητούσαμε για την οικονομική κρίση και την κατάσταση που επικρατεί γενικώς στο παγκόσμιο στερέωμα και καθώς αναφέραμε στην κουβέντα που είχαμε την Γερμανία, μου είπε ένα περιστατικό που είχε όταν κάποτε πήγε με τον αδερφό του εκεί για να παραβρεθούν σε μία βάφτιση.

Στην πόλη που βρισκόντουσαν σε κάθε σπίτι υπήρχε και ένας κήπος συμμαζεμένος με κάθε λογής λουλούδια και δεντράκια. Έτσι λοιπόν όπως περπατούσαν στον δρόμο ο Μιχάλης με τον μικρό αδερφό του Μανούσο, είδε από ένα κήπο να προεξέχει από την περίφραξη ένα κλαδί κερασιάς γεμάτο με κεράσια. Έτσι λοιπόν ο Μιχάλης μη μπορώντας να αντισταθεί στον πειρασμό και σαν αγρότης που είναι ήθελε να δοκιμάσει από πρώτο χέρι την Γερμανική παραγωγή, άπλωσε το χέρι του και έκοψε ένα κεράσι από το κλαδί. Ο άνθρωπος πριν καλά καλά προλάβει να το καταπιεί άκουσε
αγριεμένες φωνές και γυρνώντας το κεφάλι να καταλάβει τι συνέβαινε, είδε έναν Γερμανό να ωρύεται και να φωνάζει κάτι στα γερμανικά. Ο Μιχάλης τότε γυρνάει στον αδερφό του τον Μανούσο που κατέχει τα γερμανικά και τον ρωτάει τι λέει ο Γερμανός.

- Ρε συ Μανούσο τι λέει αυτός;
- Κάτι για το κεράσι.
- Ποιό αυτό που έκοψα;
- Ναι. Εδώ στην Γερμανία δεν επιτρέπεται αυτό που έκανες.
- Σιγά μωρέ τον μ@λ@κ@. Ένα κεράσι έκοψα.

Ο Γερμανός ήταν ανένδοτος. Όσο περνούσαν τα λεπτά αφήνιαζε περισσότερο. Σε κάποια φάση είπε ότι θα καλέσει την αστυνομία. Εκεί παρενέβη ο Μανούσος και εξήγησε στον Γερμανό ότι ο αδερφός του είναι από την Ελλάδα και δεν ήξερε την νοοτροπία που επικρατούσε εκεί. Μετά από λίγο αφού ηρέμησαν κάπως τα πνεύματα και αφού εξήγησε ο Μανούσος τι είχε συμβεί στον Μιχάλη τότε ο τρισμέγιστος φίλος μου γυρνάει και λέει στον αδερφό του.

- Πες στον χλιμίντζουρα τον κωλοΓερμαναρά να πάει να μαμηθεί και αυτός και τα ξινά κεράσια του. Ας έρθει το καλοκαίρι στην Μακεδονία, στο χωράφι μου να του δώσω δέκα κλούβες τον άπλυτο, καλό κόκκινο, μεγάλο  και γλυκό κεράσι για να δει τι εστί Έλληνας και τι εστί φιλοξενία.

Εκεί λοιπόν τελείωσε η περιπέτεια του φίλου μου Μιχάλη. Από τότε όμως δεν μπόρεσε να ξεχάσει αυτό το γεγονός, όχι τόσο για τους μπελάδες που ίσως να είχε αν ο Γερμανός φώναζε την αστυνομία, αλλά για την αντίδραση του και γενικά την νοοτροπία και την ψυχρότητα που συνάντησε κόβωντας απλά ένα κεράσι.

10 σχόλια:

ΔΗΜΗΤΡΑ - ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ είπε...

Α ρε αγορίνα έγραψες πάλι!!!!!!!!!
χαχαχα να σαι καλά! Ανεπανάληπτος!!

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα, Σάββα.
Ξαναέγραψα σχόλιο και δεν μπορούσα να το στείλω. Γιατί δεν ξέρω. Το περιστατικό μου φαίνεται φυσιολογικό για βορειοευρωπαίους και δη γερμανούς. Έτσι μαθαίνουν από μικροί και αυτή η νοοτροπία δεν αλλάζει. Να υποθέσω όμως ότι μιλάς και αλληγορικά για το τι είναι διατεθειμένοι να μας δώσουν;

Σάββας είπε...

@Δήμητρα ο αγορίνας δεν παίζεται με τίποτα. Ο άνθρωπος είναι τεράστιος. Να' ναι καλά.

@Χρυσούλα όντως όχι μόνο οι Γερμανοί αλλά γενικά και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι φέρονται κατά αυτό τον τρόπο. Όπως λες κι εσύ είναι θέμα νοοτροπίας και δύσκολα αλλάζει. Γι' αυτό άλλωστε μόνο ο Έλληνας είναι φημισμένος για την φιλοξενία του. Όπως σίγουρα γνωρίζεις η λέξη φιλότιμο υπάρχει μόνο στο ελληνικό λεξιλόγιο. Δεν νομίζω να είναι τόσο τυχαίο. Σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου.

Υ.Γ. Εμένα συνέχεια αυτό κάνει όταν πάω να στείλω κάποιο σχόλιο και αναγκάζομαι πριν το στείλω, να κάνω πρώτα αντιγραφή μαρκάροντάς το και πατώντας δεξί κλικ. Αν δεν το στείλει τότε πάω ξανά στα σχόλια και με δεξί κλικ και επικόλληση εμφανίζεται μπροστά μου το σχόλιο για να το ξαναστείλω.

KANTHAR0S είπε...

Με αφορμη την παρούσα ανάρτηση γίνεται κατανοητή η διαφορά νοοτροπίας και κουλτούρας ανάμεσα στους Έλληνες και στους Γερμανούς. Επειδή Γερμανοί δεν μπορούμε (και ίσως δεν θέλουμε) να γίνουμε, τουλάχιστον ας αποπειραθούμε να ξεφύγουμε από το δυσμενές άκρο που έχουμε εγκλωβιστεί, μπας και δούμε άσπρη μέρα. Μπορούμε να κρατήσουμε τα δυνατά μας σημεία και να βελτιώσουμε τα αρνητικά μας; Ειλικρινά πιστεύω ότι με μπόλικη προσπάθεια από όλους μας μπορούμε να τα καταφέρουμε. Και τότε θα μιλάμε για μια από τις ομορφότερες και καλύτερες χώρες σε όλο τον πλανήτη.

Μ είπε...

Συμφωνώ με το σχόλιο του KANTHAROS!
Καλώς βρεθήκαμε Σάββα!
Υ.Γ. Η μητέρα μου γεννήθηκε σ' ένα χωριό κοντά στην Έδεσσα, στην Άρνισσα.

Σάββας είπε...

@Κώστα αδερφέ μου όντως η διαφορά νοοτροπίας μας σε σχέση με αυτή των Γερμανών και γενικά με όλους τους Ευρωπαίους είναι τεράστια. Η αλήθεια είναι πως δεν θα ήθελα ποτέ να έχω την νοοτροπία των άλλων αλλά να κάνω καλύτερη την νοοτροπία την δική μου. Η Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι η ομορφότερη χώρα στον κόσμο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που την προτιμούν όλοι στις διακοπές τους, όπως και το γεγονός ότι μεγάλοι αστέρες του σινεμά και της μουσικής θέλουν να αγοράσουν νησάκια για να μένουν εκεί. Έχουμε τεράστιο πλούτο, τις ομορφότερες παραλίες και μια ιστορία χιλιάδων χρόνων. Απλά επειδή όλοι γνωρίζουν ποια είναι η Ελλάδα, θέλουν με κάθε τρόπο να της κόψουν τα φτερά. Μπορούμε να κάνουμε πολλά αλλά το θέμα είναι αν θα μας αφήσουν τα μεγάλα κεφάλια. Να' σαι καλά αδερφέ.

@Μαργαρίτα καλώς ήρθες στην γειτονιά μου. Εύχομαι να τα λέμε συχνά. Το ξέρω το χωριό Άρνισσα και είναι σχετικά κοντά με την Σκύδρα που κατοικώ εγώ. Έρχεσαι καθόλου προς τα μέρη μας;

Ειρηνη είπε...

Καλησπερα..ομορφη ιστορια..αλλα να σου πω...και εδω Ελλαδα εγινα μαρτυρας ιδιας σκηνης για ενα κερασι περισυ εδω στην γειτονια μου...περαστικος καποιος με το παιδι του εκοψε απο την κερασια ενα κερασι και εγινε χαμος..βγηκε η γριουλα και φωναζε...(Ελληνιδα και αυτην)Υποπτευομαι οτι τελικα δεν ειναι θεμα χωρας ..ουτε η νοοτροπιας...ειναι θεμα παιδειας του καθενος μας..."αμα στο μεσα σου" εμαθες να εισαι κακος..αγενης και μονοφαγας....θα κανεις θεμα για ενα μονο κερασι!!!Συγνωμη αν στο χαλασα..αλλα το ειδα με τα ματια μου και εφριξα!!!b-(

Σάββας είπε...

@smile καταρχήν σε ευχαριστώ για την επίσκεψή σου αλλά και για το σχόλιο σου. Δεν μου χάλασες τίποτα. Σίγουρα κάθε σοκάκι, κάθε γειτονιά, κάθε πόλη και κράτος έχει τους καλούς και τους κακούς, τους παράξενους και τους κανονικούς ανθρώπους. Παρόμοιο σκηνικό έζησα κι εγώ στην λαϊκή αγορά μιας συνοικίας του Πειραιά όταν ήμουν 4 χρονών όπου περπατώντας με την γιαγιά μου άπλωσα το χέρι μου και πήρα από έναν πάγκο ένα μήλο. Φαντάσου το πως αντέδρασε ο πωλητής για να θυμάμαι 30 χρόνια μετά το περιστατικό. Στην ιστορία που ανέφερα για τον φίλο μου Μιχάλη και είναι πραγματικό γεγονός απλά ήθελα να θίξω το πως σκέφτονται οι άνθρωποι στο σύνολό τους και όχι σαν ξεχωριστές μονάδες. Συμφωνώ μαζί σου πως είναι θέμα παιδείας αλλά πιστεύω πως μεγάλο ρόλο παίζει και η νοοτροπία. Καλό Σαββατοκύριακο!

Ioanna Samara είπε...

Τόσο διαφορετική νοοτροπία...Έχω βιώσει το εξής περιστατικό στο Αμβούργο.Σε σειρά στο σούπερ - μάρκετ περιμένουμε στο ταμείο καμιά δεκαριά άτομα μια γερμανίδα να πληρώσει.Επί 10' μετρούσε κάθε σεντ...μου έβγαλε την ψυχή σε σημείο να θέλω να τσιρίξω:"Άστο φιλενάδα...τρία ευρώ είναι τα ρημάδια..στα κερνάω!" Οι Γερμανοί πάλι...τέρατα ψυχραιμίας...ούτε μιλιά , ούτε λαλιά...
Το Ανεκδιήγητο όμως ήταν ότι και η ταμίας έψαχνε να βρει ένα σεντ να της δώσει ρέστα...ΉΜΑΡΤΟΝ! :)

Σάββας είπε...

@ MIPS όντως είναι διαφορετική η νοοτροπία μας με τους άλλους Ευρωπαίους. Οι Έλληνες είναι πιο φιλικοί, πιο φιλόξενοι, πιο χαλαροί θα έλεγα. Διαβάζοντας την ανάρτηση μου ο Μιχάλης που είναι πρωταγωνιστής στην ιστορία, μου είπε κάτι που ξέχασα να το γράψω και είναι αυτό που τον πείραξε περισσότερο. Γύρισε πάνω στα νεύρα του ο Γερμανός και του είπε "Αν θέλεις να φας κι εσύ κεράσι, θα πρέπει να φυτέψεις δέντρο δικό σου και να περιμένεις να γίνει." Έλεος δηλαδή!

Για να χρησιμοποιήσετε ένα από τα παρακάτω emoticons απλά γράψτε στο σχόλιο σας τους χαρακτήρες που είναι μετά από αυτό:
:)) ;)) ;;) :D ;) :p :(( :) :( :X =(( :-o :-/ :-* :| 8-} :)] ~x( :-t b-( =)) Grab Smily Gadget

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis

Εκφράσου ελεύθερα

Referring Blogs