Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

16 Πάλι μαζί μετά από τόσο καιρό



   Πέρασαν σχεδόν δύο μήνες από την τελευταία ανάρτηση που έκανα στο μπλογκ μου. Από εδώ και στο εξής θα είμαστε πάλι μαζί και θα τα λέμε πιο συχνά. Όλο αυτό το διάστημα που απείχα από την “ενεργό δράση” επισκεπτόμουν τα δικά σας μπλογκ και σε κάποια από αυτά σχολίαζα όταν είχα κάτι να πω. Ο λόγος που αποφάσισα να απομακρυνθώ ήταν γιατί ήθελα να καταλάβω πως λειτουργεί όλη αυτή η ιδέα και η αλήθεια είναι ότι κατάλαβα πολλά πράγματα.
    Ο λόγος που κάθισα να ασχοληθώ με την δημιουργία ενός ιστολόγιου ήταν ο φίλος μου ο AATON. Μπήκα κάποτε στο δικό του μπλογκ και πραγματικά  μου άρεσε τόσο πολύ σαν ιδέα που είπα ότι θα φτιάξω κι εγώ το δικό μου. Το πιο σημαντικό ήταν ότι εκεί μέσα μπορούσα να βρω τα πάντα για τα μπλογκς. Έτσι λοιπόν δημιούργησα κι εγώ τον δικό μου χώρο. Φαντάζομαι γνωρίζεται όλοι σας πως ένιωσα όταν έκανα την πρώτη μου ανάρτηση και πήρα το πρώτο μου σχόλιο ή όταν άρχισαν να γράφονται οι πρώτοι μου αναγνώστες. Το γνωρίζεται πολύ καλά διότι στην δική μου θέση βρεθήκατε κι εσείς φίλοι μου κάποτε.
Στην αρχή λοιπόν όλα ήταν ωραία και υπήρχε ένας έντονος ενθουσιασμός. Μπορώ να πω ότι ξενύχτησα πολλά βράδια και πέρασα ατέλειωτες ώρες πάνω από τον υπολογιστή για να φτιάξω το ιστολόγιό μου έτσι όπως ήθελα και να το ανανεώνω συχνά. Στην πορεία ο ενθουσιασμός όμως μειώθηκε και αυτό οφείλεται σε κάποια πράγματα που συνειδητοποίησα με το πέρασμα του χρόνου. Έτσι λοιπόν είπα για ένα διάστημα να αποστασιοποιηθώ και να σκεφτώ κάποια πράγματα. Πολλές φορές πέρασε από το μυαλό μου να σταματήσω να γράφω και να καταργήσω αυτό τον χώρο αλλά από την άλλη σκέφτηκα πως δεν αξίζει για οτιδήποτε να καταστρέψω ότι με μεράκι είχα μέχρι τότε φτιάξει. Έτσι λοιπόν πήρα την απόφαση να συνεχίσω να γράφω και να είμαι μαζί σας.
   Πιο πάνω αναφέρθηκα σε κάποια συμπεράσματα που έβγαλα όλο αυτό το διάστημα που ήμουν “χαμένος”. Τα συμπεράσματα είναι τα εξής:
1. Οι περισσότεροι από εμάς μπαίνοντας για πρώτη φορά σε ένα μπλογκ διαβάζουμε και σχολιάζουμε σχεδόν πάντα μόνο την πιο πρόσφατη ανάρτηση. Πολύ σπάνια να κοιτάξουμε και παλαιότερες αναρτήσεις. Μπορεί να οφείλεται σε έλλειψη χρόνου αλλά έτσι χάνουμε την ευκαιρία να διαβάσουμε και κάποιες αναρτήσεις “διαμάντια”.
2.   Το σύστημα με τους αναγνώστες δουλεύει περίπου όπως το σύστημα με τους φίλους που υπάρχει στο facebook. Αν κάποιος γίνει αναγνώστης στο μπλογκ σου τότε από ευγένεια γίνεσαι και εσύ στο δικό του. Το αποτέλεσμα είναι ο καθένας μας να έχει δεκάδες αναγνώστες “ανενεργούς”. Έτσι κάποια στιγμή χάνεις τον έλεγχο. Αξιόλογα μπλογκ με εκατοντάδες αναγνώστες σπάνια ξεπερνούν τα 10 σχόλια. Προτιμώ να έχω 10 αναγνώστες και να υπάρχει διάλογος και ανταλλαγή απόψεων μεταξύ μας από το να έχω εκατοντάδες αναγνώστες που δεν μπαίνουν καν στο μπλογκ μου.
3.   Στην ανάρτησή σου συνήθως θα σχολιάσει αυτός που την προηγούμενη ημέρα μπήκες στο δικό του μπλογκ και σχολίασες εσύ. Δηλαδή πολλές φορές αν δεν σχολιάσεις σε κανένα μπλογκ, τότε το πιθανότερο να μην σχολιάσει κανείς και στο δικό σου. Μου έχει τύχει να αναρτήσω κάτι και να μην έχω ούτε ένα σχόλιο πέρα από αυτό της λατρεμένης γυναίκας μου. Το αφήνω επίτηδες εκεί για ημέρες χωρίς να αναρτήσω κάτι άλλο. Μόλις μπω σε 5-10 μπλογκς και σχολιάσω κάτι, τότε την ίδια ημέρα ή το αργότερο την επόμενη θα σχολιάσουν και αυτοί στο δικό μου. Είναι κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω. Το να σχολιάζεις σε ένα μπλογκ έχει καταντήσει σημείο υπενθύμισης ότι “δες υπάρχω κι εγώ”.
4.   Κάτι άλλο που έχω παρατηρήσει είναι ο χαμός που γίνετε με τα banners. Σίγουρα η διαφήμιση παίζει πολύ μεγάλο ρόλο για την εξέλιξη του μπλογκ μας αλλά πιστεύω πως υπάρχουν και άλλοι τρόποι από την ανταλλαγή banner. Στην αρχή μου στέλνανε με e-mail το banner τους και μου προτείνανε να το αναρτήσω στο μπλογκ μου με την προϋπόθεση να αναρτήσουν κι εκείνοι το δικό μου στον χώρο τους. Είχε καταντήσει λίγο σπαστικό διότι αυτός που έμπαινε και πρότεινε κάτι τέτοιο και γινόταν και αναγνώστης, δεν έμπαινε καν στον κόπο να διαβάσει έστω μια ανάρτηση. Δυστυχώς οι ξεπέτες ποτέ δεν μου άρεσαν. Έφτιαξα το μπλογκ με το σκεπτικό να μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σας και μέσα από τους προβληματισμούς να υπάρξει κάποιος διάλογος και ανταλλαγές απόψεων. Δεν το έφτιαξα για να κάνω ανταλλαγή banners. Αν θέλω να βάλω κάποιο banner τότε θα το βάλω επειδή το θέλω εγώ και δεν θα το βάλω επειδή κάποιος θα μου προτείνει να κάνουμε ανταλλαγή. Έτσι αποφάσισα στο δικό μου μπλογκ να μην υπάρχει κανένα banner πέρα από αυτό του “δασκάλου” μου. 
   Υπάρχουν πολλά ακόμα συμπεράσματα αλλά δεν θα σας κουράσω άλλο. Σε πολλά από αυτά που ανέφερα πιο πάνω πολλές φορές υπέπεσα κι εγώ. Δεν κατακρίνω κανέναν. Αποφάσισα λοιπόν να συνεχίσω να γράφω στο μπλογκ μου αλλά πλέον με άλλους όρους στην διαχείριση των επαφών και με άλλη νοοτροπία. Καλή συνέχεια σε όλους τους “συναδέλφους”.
Υ.Γ.   Η φωτογραφία δεν μπήκε τυχαία και δεν είναι καθόλου άσχετη με την ανάρτηση. Απλά την έβαλα για να περάσω στους αναγνώστες το μήνυμα ότι ρίχνω γέφυρα για καλύτερη επικοινωνία. :)

16 σχόλια:

Mairaki είπε...

καλέ μου Σάββα...πέρασα κι εγώ απο έντονους προβληματισμούς πριν λίγο καιρό..βέβαια ο λόγος ήταν προσωπικός και επεκτεινόταν και στην διάθεση μου να συνεχίσω το blog μου...οι αγαπημένοι μου φίλοι λοιπόν...εκτός που μου έδειξαν την αγάπη τους, με έκαναν να καταλάβω πως αυτό είναι το σπίτι μου, το παιδί μου...κομμάτι μου και δεν χρειάζεται να το ακυρώσω επειδή κάτι δεν πήγαινε καλά....χαίρομαι τόσο πολύ που το κράτησα...!!!
θα συμφωνήσω με πολλά απο τα συμπεράσματα σου, καθώς κι εγώ έχω έρθει σε αυτή την θέση...δεν θα τα αντικρούσω...καθώς ανάλογα την δεδομένη στιγμή και διάθεση πράττουμε...το μόνο που θα σου πω είναι πως πήρες την σωστή απόφαση....σου άρεσε και ήθελες να έχεις κάτι δικό σου και το έφτιαξες...
εγώ προσωπικά θα σου κρατώ παρέα...και κάνω ένα βήμα μπροστά σε αυτή την γέφυρα...!!

υ.γ. φυσικά αυτό δεν σημαίνει οτι θα πρέπει τώρα να μπεις στο δικό μου..όχι...έχω αφήσει ελευθερία σε όλους και δεν με ενοχλεί...θα λειτουργείς όπως θέλεις!!

την καλησπέρα μου...και καλή αρχή!!!

Σάββας είπε...

Καλησπέρα Μαίρη και σε ευχαριστώ πολύ για την στήριξη σου. Όντως αυτό που ανέφερες είναι αλήθεια. Μου άρεσε πολύ να έχω κάτι δικό μου και ο λόγος που δεν διέγραψα μια για πάντα το μπλογκ είναι επειδή κάποια στιγμή θα το μετάνιωνα. Παλιότερα έγραφα στίχους οι οποίοι προορίζονταν κάποια στιγμή να γίνουν τραγούδια αλλά για έναν ανέξηγητο λόγο μια μέρα τα πέταξα όλα στο καλάθι των αχρήστων. Δεν ήταν 5-10 αλλά πάνω από 100. Μετά από χρόνια το μετάνιωσα πικρά. Έτσι λοιπόν με γνώμονα το παρελθόν, αποφάσισα να συνεχίσω. Να' σαι καλά και θα τα λέμε συχνά.

tania είπε...

Kαλέ μου Σάββα δεν θα ξεχάσω το πρώτο σου σχόλιο στο μπλογκ μου! Η αλήθεια είναι οτι με ταρακούνησες λίγο και θυμήθηκα οτι κάπως έτσι ξεκίνησα και γω...
Στην πορεία κάτι αλλάζει....
Μην παρεξηγείς το γεγονός οτι καποιοι δεν αφήνουν σχόλια ...και όσο για την επισκεψιμότητα θέλει το χρόνο του...πέρσι τετοιο καιρό θυμάμαι ουτε οι μισοι δεν έμπαιναν στο μπλογκ μου παρότι ειχα αρκετες παρακολουθήσεις σήμερα χαίρομαι για τους σταθερους επισκέπτες μου...
αυτό κερδίζεται σιγα σιγα ..
Σήμερα βλέποντας τη λιστα μου διάβασα την αναρτησή σου..
Καλή συνέχεια σου εύχομαι ...

KANTHAR0S είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τα θέματα που θίγεις και περιμένω να μας πεις κι άλλα συμπεράσματα. Το κοινό ζητά να το κουράσεις (ευχάριστα).

fapes-mapes είπε...

εγώ τι να πώ φίλε Σάββα που μπορώ και πάλι να επικοινωνώ ως fapes-mapes.blogspot.com μετά απο το κόψιμο που έφαγα, έστω και για λίγο-άγνωστο γιατί;
Καλώς σας βρίσκω και πάλι ,πάντα ως fapes-mapes γιατί πάντα σας παρακολουθούσα.

Σάββας είπε...

@tania σε ευχαριστώ πολύ για την στήριξή σου. Δεν παρεξηγώ αυτούς που δεν αφήνουν σχόλια. Άλλωστε το ότι κάποιος δεν σχολιάζει, δεν σημαίνει ότι δεν επισκέπτεται και το μπλογκ σου. Απλά όταν ξέρεις ότι έχεις 100+ αναγνώστες και σε κάθε ανάρτηση σχολιάζουν πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι που είναι μετρημένοι στα δάχτυλα, κάποια στιγμή αναρωτιέσαι τι φταίει. Σίγουρα είναι θέμα χρόνου το να αποκτήσω σταθερούς αναγνώστες. Να' σαι καλά που επισκέπτεσαι τον χώρο μου.

@Κάνθαρε είσαι αδερφός και ξέρεις πόσο πολύ σε εκτιμάω. Πιστεύω πως όλοι ξέρουμε πάνω-κάτω πώς είναι η κατάσταση. Ο λόγος που συνεχίζω ακόμα να έχω αυτό το μπλογκ είναι διότι δεν ήθελα να χάσω την επαφή μου με ανθρώπους σαν κι εσάς. Όταν ξεκινάς κάτι με φιλοδοξία και στην πορεία βλέπεις ότι δεν σου βγαίνει όπως το υπολόγιζες, τότε σε παίρνει λίγο από κάτω και αναρωτιέσαι μήπως έκανες κάτι λάθος. Σε ευχαριστώ πολύ που με επισκέπτεσαι συχνά.

@Παύλο στεναχωρήθηκα πολύ όταν μου είπε η Δήμητρα τι είχε συμβεί με το μπλογκ σου. Υπέθεσα ότι έχει να κάνει με κάποιο πρόβλημα της υπηρεσίας blogger και το πρώτο πράγμα που της είπα ήταν πως σε μια-δυο μέρες θα ανακτηθεί από μόνο του. Δυστυχώς απ' ότι αποδείχτηκε χρειάστηκε πολύ περισσότερο. Τέλος καλό, όλα καλά καλέ μου φίλε. Εύχομαι να μην σου ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο. Θα τα λέμε από εδώ και στο εξής πιο συχνά. Την αγάπη μας...και σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη.

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ απόλυτα με όσα λες..

καλό μήνα :)

ΔΗΜΗΤΡΑ - ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ είπε...

Σάββα μου συμφωνώ με όλα όσα έγραψες!!! Φιλιά πολλά :Χ
:)
Καλό μήνα!!!

ΔΗΜΗΤΡΑ - ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ είπε...

:X

Ανώνυμος είπε...

Καλό μήνα, Σάββα.
Χάρηκα που είδα την ανάρτησή σου. Επειδή είναι αργά, κάποιες σκέψεις για τους προβληματισμούς σου θα τις γράψω τις προσεχείς μέρες.

Ανώνυμος είπε...

Έγραψα χτες ότι έχω κάνει κι εγώ κάποιες σκέψεις σ’ αυτά που εγραψες. Συμφωνώ με πολλές από τις απόψεις σου. Με απασχόλησαν και μένα πολύ.
Το θέμα είναι γιατί έχει ο καθένας μας το μπλογκ. Αν είναι, για να έχει αναγνώστες, να του γράφουν σχόλια οπωσδήποτε στις αναρτήσεις του και δεν το βλέπει αυτό, τότε πραγματικά δεν αξίζει να το κρατάει, γιατί υπάρχει απογοήτευση. Αν απλώς θέλει μια σελίδα να μιλήσει, να επικοινωνήσει έστω και με λίγους, να «ανοιχτεί» σε όσα σκέφτεται, δεν πειράζει και κανείς να μην σχολιάσει. Δε σου κρύβω πως πολλές φορές σκέφτομαι να καταργήσω τελείως τα σχόλια (δεν μου είναι απαραίτητα πάντα) ή να κάνω μια σελίδα με επισκέπτες συγκεκριμένους μόνον. Αλλά δεν το κάνω, γιατί με κάποιους ανθρώπους θέλω να συνεχίσω να μιλώ. Νιώθω πια πως τους γνωρίζω και θέλω να μαθαίνω γι’ αυτούς, ανθρώπινα, ως φίλη τους.
Γιατί πρέπει ο καθένας να σχολιάζει; Γιατί πρέπει να δεχόμαστε τον καθένα στις σελίδες μας, είτε μας ταιριάζει είτε όχι; Τι σημαίνει αν έχω δέκα αναγνώστες ακόμα ή όχι; Ή αν διαβάζουν τις αναρτήσεις μου μόνο δέκα άτομα; Δεν ξέρω, αν το βλέπω καλά, αλλά αφού σκοπός μου δεν είναι να κερδίσω χρήματα ή οτιδήποτε από το μπλογκ, αφού το μόνο που θέλω είναι να εκφραστώ, το ότι μου δίνεται το βήμα, μου είναι αρκετό. Δεν κρύβω μάλιστα πως μερικές φορές νιώθω πως ούτε κι αυτό δε χρειάζεται. Θα ήμουν ικανοποιημένη γράφοντας στο word ή και σε ένα τετράδιο. Ούτε επισκέφτομαι κάποιον, για να με επισκεφτεί. Ας με ξεχάσει, δεν πειράζει...Αφού δεν επικοινωνήσαμε ουσιαστικά, τέλος. Θα επιβιώσουμε και οι δύο...
Αν όμως θέλεις να γράψεις, να δημιουργήσεις, να φτιάξεις τραγούδια, κατασκευές, οτιδήποτε, δεν είναι το διαδίκτυο, με τα χιλιάδες μπλογκς, ο ιδανικός χώρος για να τα γνωστοποιήσεις , ακόμα κι αν βοηθήσει λίγο, αφού ο χώρος είναι αχανής. Χρειάζεται πιο συστηματική προσπάθεια από άλλους πιο αρμόδιους φορείς σε κάθε τομέα.

Δεν ξέρω αν βλέπω το θέμα καλά. Σου ζητώ συγγνώμη αν σε κούρασα.

ΥΓ. Ως άσχετη ρωτώ: τι είναι το banner;

Σάββας είπε...

@Dark13Sun σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου και την στήριξή σου. Να' σαι πάντα καλά φίλε μου.

@Δημητρούλα μου, κοριτσάκι μου γλυκό. :X Σε ευχαριστώ πολύ που είσαι δίπλα μου σε όλες τις στιγμές. Είτε είναι άσχημες, είτε είναι καλές.

Σάββας είπε...

@Χρυσούλα καταρχήν να σε ευχαριστήσω για την στήριξή σου από την αρχή που δημιουργήθηκε αυτό το μπλογκ.

Το banner για να ξεκινήσω από το τέλος είναι απλά μια εικόνα συγκεκριμένου μεγέθους (συνήθως 125Χ125 pixels αλλά καμιά φορά και με διαφορετικές διαστάσεις)την οποία την βάζουν πολλοί στα μπλογκ τους. Αυτή λοιπόν η εικόνα έχει σαν ιδιότητα όταν θα κάνεις κλικ πάνω της να σε πάει σε κάποιο μπλογκ. Για να καταλάβεις τι εννοώ μπορείς να δεις το μοναδικό banner που έχω στην σελίδα μου και να κάνεις κλικ πάνω του. Είναι κάτω από το ημερολόγιο αγάπης που έχω φτιάξει και είναι μια μικρή εικόνα που λέει AATONBLOG.

To μπλογκ το δημιούργησα για να μοιράζομαι κάποια πράγματα μαζί σας. Είτε είναι κάποιοι προβληματισμοί, είτε ένα χαρούμενο γεγονός, είτε ένα τραγούδι. Δεν το δημιούργησα για να διαφημίσω κάτι. Αν ήθελα να διαφημίσω ας πούμε τα τραγούδια μου, υπήρχαν άλλοι τρόποι όπως λες κι εσύ πολύ καλύτεροι από ένα μπλογκ. Απλά ήθελα σε αυτό που θα μοιραζόμουν με εσάς να υπάρχει και κάποια συμμετοχή. Όταν για παράδειγμα έγραφα κάποιους προβληματισμούς μου στην αρχή που είχαν σχέση με την πολιτική, μου άρεσε να υπάρχει διάλογος και ανταλλαγή απόψεων. Σίγουρα κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να διαβάσει ή να αφήσει κάποιο σχόλιο. Αλλά κακά τα ψέματα όταν κάνεις μια ανάρτηση στην οποία σχολιάζουν κάποιοι, νομίζω σου αφήνει ένα άλλο αίσθημα. Νιώθεις πως είναι κάποιοι φίλοι εκεί και συμμετέχουν σε αυτό που κάνεις. Πιστεύω στην αληθινή φιλία αν και νομίζω πως τείνει να γίνει σπάνιο είδος στις μέρες μας και έχω γράψει και σε κάποιο παλιότερο σχόλιο ότι ίσως η "διαδικτυακή" φιλία είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που αντιλαμβανόμαστε στο πρώτο άκουσμα διότι δεν υπάρχουν συμφέροντα και δεν θα πληγωθείς ποτέ από κανέναν. Ίσως και να το πήρα τελικά πολύ κατάκαρδα ενώ δεν θα έπρεπε. Σε ευχαριστώ πολύ για μια ακόμη φορά.

xristin είπε...

Νομίζω ότι το κίνητρο για το blogging είναι η προσωπική ευχαρίστηση του blogger-ακια
Σίγουρα πολλοί από εμάς την έχουμε "δει" δημοσιογράφοι,συγγραφείς, ιστορικοί κλπ.
Σίγουρα υπάρχουν και blog με σκοπιμότητες, κυρίως πολιτικές.
Σίγουρα κάποιοι προσπαθούν να ασκήσουν επιρροή σε άλλους ανθρώπους που μπορεί να ενδιαφέρονται.
Νομίζω όμως ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε αγνοί απλοί άνθρωποι με ανήσυχο πνεύμα που η ζωή δεν μας έδωσε ευκαιρίες να δείξουμε τα ανήσυχα σκιρτήματα του μυαλού μας.
Ένα είναι σίγουρο.
Θέλουμε να μας διαβάζουν και θέλουμε αποδείξεις της αναγνωσιμότητας των κειμένων μας.
Έτσι είναι ο άνθρωπος,Τι να κάνουμε.
Γράφει μόνος του αλλά θέλει παρέα στην ανάγνωση.
Η ανωνυμία δε, μας δίνει θάρρος και ελευθερία να πούμε πράγματα που δεν θα λέγαμε με το ονοματάκι μας.

Σάββας είπε...

@xristin δημιούργησα το μπλογκ μόνο και μόνο γιατί ήθελα να μοιραστώ κάποιους προβληματισμούς και σκέψεις με κάποιους. Πέρα από αυτό είναι ένας χώρος που με χαλαρώνει και με ξεκουράζει από την καθημερινότητα. Σίγουρα το να ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί που διαβάζουν τις αναρτήσεις μου αν μη τι άλλο μου δίνει δύναμη στο να συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει. Πόσο μάλλον όταν αυτοί οι αναγνώστες σχολιάζουν και συμμετέχουν κι όλας. Σε ευχαριστώ πολύ που με επισκέπτεσαι συχνά.

Organikaceh είπε...

Nice article, thanks for share.

Για να χρησιμοποιήσετε ένα από τα παρακάτω emoticons απλά γράψτε στο σχόλιο σας τους χαρακτήρες που είναι μετά από αυτό:
:)) ;)) ;;) :D ;) :p :(( :) :( :X =(( :-o :-/ :-* :| 8-} :)] ~x( :-t b-( =)) Grab Smily Gadget

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ShareThis

Εκφράσου ελεύθερα

Referring Blogs